Allee

De één z'n dood is de ander z'n brood niet:



Geluk bij een ongeluk: voor onze portie straatkrant moèten we nou wel, allee, naar Edinburgh (of Groot-Brittanië in 't algemeen voor mijn part).

3x raden

Raadseltje 1
Waarvan is hier sprake?



A) Ik ben monddood gemaakt
B) cayaya.blogstop.com
C) Ik word gecensureerd
D) Anders, nl.: ............
E) Geen mening

ontknoping (klik)

(Het volgende raadseltje pas lezen / beantwoorden als de ware toedracht van raadseltje 1 aan het licht is gekomen)
Raadseltje 2
Wat kwam er uit mijn (uit elkaar gehaalde) toetsenbord tevoorschijn?
(alleen voor (her)kenners / intimi)



Raadseltje 3
Het toetsenbord moest nog in elkaar worden gezet (ik had er natuurlijk eerst een foto van gemaakt) en ik dacht: "Kom, ik zet de PC alvast weer aan, kan ik bij dit k**karwei een lekker muziekje (bijvoorbeeld Nick Cave of Delavega) horen, ter genoegdoening.
PC blijft "hangen" bij dit 'opstartscherm':



(doordenkertje)

Waar gáát dit over?

Door niet nader te noemen aanleidingen kwam ik gisterenavond laat nog even op de site van Wehkamp terecht.
(Nee, niet omdat ik vanwege de spring in the air ineens dacht dringend een nieuw minirokje nodig te hebben. Ik heb minirokjes en ik heb er de benen niet zo naar, dus waarom zou ik ineens dringend een nieuwe minirok nodig hebben?)
Ik nam er een kijkje bij de modellenwedstrijd. Wehkamp zegt op zoek te zijn naar (vlotte) modellen. Neejuh, niet naar vlotte modellen qua kleding, in de zin van dat je zegt: "Hé, die minirok van jou... diè heeft een vlot model (alleen hij staat je niet vanwege die benen)", maar naar vlotte modellen om hun vlotte modellen te showen. Naar mensen dus - mannen, vrouwen, mensenkinderen - die denken dat ze een vlot model zijn en kunnen showen. Iedereen mag meedoen; je maakt een foto van jezelf als vlot model, scant die in als je geen digitale camera hebt maar wel een scanner, en je laadt 'm op naar de Wehkampsite. No problemo.
Wehkamp zegt er nadrukkelijk bij dat "je trouwens geen topmodel hoeft te zijn om deze wedstrijd te kunnen winnen, een vlotte uitstraling is wat telt". Nou, ik kan je vertellen: het eerste deel van deze geruststelling van Wehkamp hebben heel veel mensen zich geen twee keer laten vertellen. Sjongejongejongejongejonge...
Nu ben ik eigenlijk echt niet iemand die zich mentaal en fysiek erg bezighoudt met (uiterlijke) 'schoonheid' (ik heb nog nooit een behandeling door een schoonheidsspecialiste ondergaan, hoewel dat heel geen kwaad zou kunnen, ik lees geen 'vrouwenblaadjes' over kleding en cosmetica, zalfjes met het gepatenteerde aminopeptidecomplex en glucidevangers ken ik alleen van als ik daar 'ns over schrijf, hoewel een lik van dat goedje op mijn gezicht heel geen kwaad zou kunnen, ik doe alleen dagelijks een flinterdun lijntje potlood op mijn oogleden) en anderen ernstig beoordeelt op uiterlijk. En ware schoonheid zit uiteindelijk toch van binnen, of niet soms? Maar er zíjn grenzen, in mijn ‘esthetische wereld’.
Dat de 3 toptiens (top 10 mannen, top 10 vrouwen, top 10 kinderen) die op de site staan, bemand, bevrouwd resp. bekinderd worden door de meest afgrijselijke krieps, is nog tot daar aan toe. Dat krijg je nou eenmaal met zo’n laagdrempelige wedstrijd (vergelijk: Idols); de eerste de beste lelijkerd met (digitale) camera, (scanner) en Internettoegang ziet zijn kans schoon. Los van de kwaliteit van wat er op staat, is de kwaliteit van de foto’s zelf in veel gevallen bedroevend; de meest sullige, slecht geschoten kiekjes passeren de revue.
En daarmee komen we bij de meest storende factor van het geheel: door zo bijzonder weinig (relevante) voorwaarden / eisen te stellen, laat Wehkamp zien zelf de wedstrijd en de deelnemers niet erg serieus te nemen. De actie is dan ook “geïnitieerd om het aantal bezoekers aan www.wehkamp.nl in de maand maart te stimuleren”, zo geven ze bij de actievoorwaarden onomwonden ende ruiterlijk toe. (Waarin het aantal bezoekers gestimuleerd moet worden, staat er dan wel weer niet bij, maar goed, flut is het allemaal toch al.)
Nou willen we Wehkamp in deze natuurlijk niet op haar wenken bedienen, hè? Niet klikken dus, hè, op de linkjes. Aan de andere kant: je bent natuurlijk reuze nieuwsgierig geworden naar het rariteitenkabinet aldaar. Dus ga je toch klikken op de linkjes. Of dat heb je al gedaan zelfs. Ik maak het dan ook wel erg laagdrempelig met die linkjes waarop je alleen maar hoeft te klikken. Maarre… niet doen, hoor.



Je hebt het niet gedaan, hè?!



Of toch…?

Zonder titel

Let je 'ns een paar dagen niet op je andere webstek, die toch al op sterven na dood is, is het gastenboek (dus) ineens aangekomen met maar liefst 82 spamberichten.

Twee-en-tachtig!!! Hatsjekidee.

Fuckers.

Ik kan er niet eens een leuk weblogstukje van maken.

Dan maar redden wat er te redden valt:
Kijk, die 82 spamberichten zijn nogal zinloos, want geen mens die míjn webstekkie(s) bezoekt, heeft er iets aan. Het verwijderen van die 82 spamberichten, die ik één voor één moet selecteren door middel van aanvinken alvorens te kunnen verwijderen, is een vorm van geweld want de RSI in de rechterarm neemt met sprongen toe.
Ergo: zo veel spamberichten = zinloos geweld.

Dat dacht ik.
En toen dacht ik ook weer aan iets van De Vliegende Panters. Een paar regeltjes uit één van hun leuke liedjes, getiteld 'Zinloos geweld':
"... en als rozijnen liggen te wellen
terwijl het recept krenten vermeldt
hebben die rozijnen dan
zinloos geweld?..."

Mooi hè?!

Goede naam

Ik reed weer ’ns ergens achter. Nu achter een lesauto van autorijschool ‘Haast’. Daar kún je dan allerlei dingen bij of van denken, niet? Van ‘Autorijschool Haast’.
Vorige week ofzo of een andere keer – ik weet het niet meer precies en het doèt er ook helemaal niet toe – zag ik een lesauto waarop reclame van ‘Autoschadebedrijf Jansen’. Dat stemt helemáál tot nadenken, als je ‘t mij vraagt.

p.s.
Omwille van de privacy zijn de echte namen van betrokkenen veranderd in fictieve namen (hoewel Jansen bijvoorbeeld een heus bestaande naam is en dus helemaal niet zo fictief) behalve die van ‘Haast’ natuurlijk. Zou ik autorijschool ‘Haast’ hebben zien rijden en daar dan iets bij hebben gedacht, en vervólgens hier de naam veranderen in bijvoorbeeld Jansen, dan zou het nergens meer op slaan, hè.
(Mocht ik worden aangesproken op het feit dat ik ongeoorloofd iemands goede naam misbruik voor mijn weblog, dan zeg ik gewoon: “Mijn naam is Haast, ……”.)

p.s.
Om me ervan te vergewissen dat ik ‘Autorijschool Haast’ niet gedroomd of gefantaseerd heb, of niet per ongeluk hierboven toch een fictieve naam gebruikt heb, heb ik ‘Autorijschool Haast’ net even opgezocht op Internet. Google gaf mij als zoekresultaat ook websites met ‘Autorijschool Haast-Recht’. Ook daar kun je dan in eerste instantie wel weer iets van denken. Maar dan zie je al snel dat ‘Autorijschool Haast-Recht’ gewoon in Haastrecht zetelt, en dan is het ineens een stuk minder spannend.

"Bij ons staat op de keukendeur..."

Lieve lezers,

Help.

Vraag me niet waarom, maar ik ben ineens dringend op zoek naar (titels van) bekende liedjes die over eten, drinken, snoepen, snacken, happen, koken, bakken, wokken, braden, grillen, kokkerellen en dergelijke en zo meer, gaan.
Noem 'ns wat.
Asteblief!!!

En vergeet niet: we zitten nog in de brainstormfase, he.

Genre is voor de gelegenheid even niet belangrijk.

Actualiteit

S1ngle, door Hanco Kolk en Peter de Wit
(op pagina 2 van het Brabants Dagblad van dinsdag 7 maart 2006)

Nou ja... ík heb het syndroom van Menière niet.
Maar voor de rest klopt het aardig.

Souvenir

Ook in Groot-Brittannië heb je "zo’n" tijdschrift en "dito" verkoper. Bij supermarkt Sainsbury's in Edinburgh troffen Kleinezus en ik Jason. Jason is een sympathieke Schot uit Glasgow (toch?), die ons een 'Big Issue' wilde verkopen. Tot onze verrassing sprak hij behoorlijk goed Nederlands. Dat kwam, zo vertelde hij, doordat hij een aantal jaren geleden een aantal jaren in Nederland had gewerkt. In Eindhoven en ook even in – hoe toevallig – Tilburg.
Wij kochten een Big Issue van Jason, en Jason signeerde 'm hoogstpersoonlijk voor ons.




Jason is geen èchte dakloze. Nou ja… wat is 'echt' in zo’n geval. Ik weet het niet precies, ik kan (gelukkig) niet uit ervaring spreken. Jason heeft 's nachts in ieder geval altijd wel een dak boven z'n hoofd: dan slaapt ie een paar dagen bij die vriend op de bank, dan weer een nachtje bij die kennis, enzovoort. Iemand die, zoals Jason, op "die manier" dakloos is of een zwervend bestaan leidt, heet in Groot-Brittannië een 'Sofa-surfer'.
Weet je dat ook weer.