30 augustus 2005

Kras

Je kent dat vast wel: je ziet, leest of hoort iets wat je helemaal niet vaak ziet, leest of hoort, en denkt bij je zelf: “Asjemenou, da’s ook toevallig da’k da nou zie (lees, hoor, …), want je ziet (leest, hoort, …) dat bijna nooit, en toevallig dat we het daar nou net gisteren over hadden, weet je nog”.
‘Ze’ zeggen dan dat dat helemaal geen toeval of lot is, maar dat je, juist doordat je het er net over hebt gehad, (meer) ontvankelijk bent voor die betreffende informatie.
(Kun je het nog volgen trouwens? Ik vraag dat, niet omdat ik twijfel aan je cognitieve capaciteiten, maar omdat ik doorgaans niet zo’n heldere uiteenzettingen geef.)
‘Ze’ vergelijken dat dan met dat je bijvoorbeeld een nieuwe auto op het oog hebt (ik kan me niet zo goed vinden in dat voorbeeld overigens, maar dat terzijde), die zo nieuw is dat je ‘m nog bijna niet ziet rijden in de straten, en dat je ‘m ineens heel veel ziet rijden in de straten als je inmiddels een aantal dagen over die auto hebt nagedacht en gedroomd (nu herken ik mezelf nog minder in het gehanteerde voorbeeld – ik droom nóóit over auto’s; ikke blij).

Afgelopen zaterdagavond – toen ik alweer enkele uren een jaartje ouder was – deden we een ‘
London Walk'. ‘The Jack the Ripper Haunts Walk’ om precies te zien, op de grens van Eastend en The City, onder leiding van – hoe leuk en toepasselijk – Nick. Hoewel dat deel van Londen eigenlijk helemaal niet zo mooi en boeiend is, was de ‘walk’ best leuk en interessant. Ook C., die nogal wat gewend is op dit gebied, vond het OK, maar toch wat minder dan “vroeger”. Het was dan ook een beetje jammer dat de moorden in geuren en kleuren verteld werden, maar de zoektocht(en) en onderzoek(en) naar de diverse ‘suspects’ zwaar onderbelicht bleven. Alleen de ‘bootmaker’ met z’n ‘tarpaulin’ (C. en T., klik!) werd even als zodanig genoemd. Ja, dat vinden wij English-detective-or-(psychological)thriller-lezeressen dan een beetje jammer. Maar meer ook niet.
Gisterenochtend, (slechts) twee dagen na dato, en weer terug in het koude Holland (“dat is ook”, zegt dan), sloeg ik de regionale krant open en een van de eerste artikeltjes die ik las, is deze:



(
klik hier om het hele artikel te lezen)

Ik vind het toch wel kras.