24 oktober 2005

Tjongejonger

Ik had dringend CD-R’s nodig. Dus ik naar de dichtstbijzijnde CD-R-verkoopplek. Daar hadden ze een schap vol met CD-R-, CD-RW- en DVD-schijfjes, van diverse merken en dito prijzen. Ik vind het fijn om in een winkel waar ze een schap vol artikelen die ik (dringend) nodig heb, hebben, op m’n gemak deze artikelen te bekijken om tot een weloverwogen aanschaf te kunnen komen.
Dat is je als klant zelden gegund. Zo ook nu niet. Voor ik met mijn ogen had geknipperd, stond de vriendelijke verkoper naast me, en vroeg wat ik kwam doen in zijn winkel. Ik vertelde hem dat ik er misschien wel een pakketje CD-R’s zou gaan kopen. Ondertussen liet ik mijn ogen snel over de schapranden waarop de prijzen en belangrijkste kenmerk-en staan vermeld, glijden om mijn enorme informatieachterstand ten opzichte van hem iets in te lopen. Zonder dat ik er verder naar vroeg, beval de vriendelijke verkoper zonder blikken of blozen het ‘Imation CD-R 80 Minuten Neon 10-pak’-pakket á €7,95 ten sterkste aan. Ik merkte op dat dat €1 duurder was dan het ‘Imation CD-R 80 Minuten 10-pak’-pakket, en vroeg hem waar ‘m het (prijs)verschil in zit. “Toch zeker in de kwaliteit van de CD’s”, dacht ik nog, en was vooralsnog best genegen de aanschaf van de duurdere categorie serieus te overwegen; ik heb wel iets met kwaliteit.
Maar nee, het prijsverschil bleek voort te komen uit de kleur van de plastic CD-doosjes: in het €6,95-pakket zijn de plastic doosjes kleurloosjes, in dat van €7,95 hebben de doosjes per paar alle vijf een andere regenboog-/neonkleur. Geschokt vroeg ik – meer aan mezelf dan aan de vriendelijke verkoper – waarom ik in hemelsnaam vanwege een kleurtje meer of minder een hele euro meer zou betalen voor in feite dezelfde CD’s. Hij antwoordde alsof ik zojuist een heel domme vraag had gesteld: “Dat staat mooi in je CD-collectie!”.

Diep beledigd vanwege de implicatie dat ik als 35-jarige-met-verfijnde-smaak zou vallen voor regenboogkleurtjes, deelde ik hem mede dat ik het waarschijnlijk met hem eens was geweest als ik 15 was geweest, en pakte het ‘Emtec CD-R 80 Minuten Jewel 10-pak’-pakket á €5,95 uit het schap. De vriendelijk verkoper staarde me bedremmeld aan.

Toen ik weer buiten in de frisse lucht stond, overviel me het heldere inzicht dat de vriendelijke verkoper me niks nie beledigend had onderschat of anderszins onserieus genomen… hij had me slechts voor een kleine 20 jaar jonger aangezien. Ik was accuut gevleid.

Mochten u of ik nu toch nog twijfels hebben bij de mogelijkheid dat ik als zoveel jonger word beschouwd… hier nog wat empirisch bewijs:
Gisteren waren we op het feest voor tante D. die pas 80 is geworden. Tante R. (van de kouwe kant), die er ook was, dacht dat ik een dochter was van mijn 8 jaar oudere nicht M. En de vrouw van mamma’s achterneef BvH. zei tegen mij en Kleinezus dat tante D. die pas 80 is geworden, onze oma is. En toen wij zeiden: “Da’s nie!”, zei zij: “Da’s wel”.
Nou, wat wil je nog meer?