Oude liefde roest niet

Ooit was ik fan (jawel, fan!) van de Frank Boeijen Groep, en daarna nog een beetje van Frank Boeijen. De liefde werd allengs minder (twas ook nooit wederzijds trouwens); waarom of waardoor, daar ga ik nu niet over uitweiden. Dat is niet relevant namelijk.
Maar toch: oude liefde roest niet. En dus vond ik tijd worden dat ik die goeie ouwe Frank onderhand 'ns een keer ging noemen op m'n webstek. Ikke blij dat ik vandaag dan eindelijk een goede aanleiding zag om 'm met een zekere relevantie aan te halen. ('Een zekere', ja, want dit stukje gáát helemaal niet over hem gaan, en daarmee is zijn vernoeming - hier en nu - toch behoorlijk vergezocht, maar ja, je weet: to the point, kort maar krachtig, gevat, en dat soort dingen behoren niet tot mijn sterke punten.)

Maar waar gaat het nou eigenlijk dan wel over?

Je had al gelezen dat ik een paar weken geleden naar de reünie van de lagereschoolklas was geweest. Vandaag bracht de postbode een foto die die middag gemaakt is.
Frank schreef en zong lang geleden een liedjestekst die (deels) best wel een beetje van toepassing is op dat plaatje en het plaatje dat er boven staat.



Zoe-hoe-hoe-hoek de verschillen ...
en je zoekt je rot maar je kunt niks vinden
1982, of naar 2005
zoek de verschillen, ha ha ha
(Frank schreef natuurlijk niet '1982' en '2005', maar '1950' resp. '1980'.)

Is die foto maar mooi een aanleiding om Frank weer 'ns van stal te halen.
Of andersom, als je dat leuker vindt.

(Afgaande op de vergrotingen van de foto's, die je krijgt als je er op klikt, zou je kunnen zeggen dat één van de verschillen tussen '2005' en '1982' is dat (bijna) iedereen - onder wie ondergetekende - nu, anno 2005, een kunstgebit draagt en toen, in '82, niet. Zo lijkt het namelijk. Vind ik dan. Kwestie van slecht gescand. Ik heb in ieder geval al m'n eigen tanden nog hoor, en de tandarts zegt dat dat voorlopig ook wel zo zal blijven.)