Groter en belangrijker

"Heel Nederland in rep en roer vanwege over de dominomus-kwestie."
Ook ik moest er hier en gisteren zo nodig iets over zeggen. Maar dat was vooral als een soort (passend) vervolg op m'n dominologje van vorige week.
Pfff... wat kan een mens zich toch makkelijk vrijpleiten van dingen waar ie liever geen deel van is. Ik dus in casu van "heel reppend en roerig Nederland". Ik hou niet zo van massahysterieke (bestaat vast niet) verschijnselen.
Begrijp me niet verkeerd: ik ben best een beetje een "meeloper", hoor. Steek m'n kop niet zo vaak boven het maaiveld uit, leidt een vrij onopvallend maar doorgaans tevreden bestaan, verhef m'n (protest)stem zelden en laat die ook anderszins (te) weinig horen. Komt nog bij dat ik nog altijd van "heel Nederland" hou. Maar toch... ik draag liever niet (meer) bij aan collectieve verontwaardigingen over relatief onbenullige zaken.
(Ook al vind ik het nog steeds niet leuk en een beetje verdrietig van die mus.)

Daarbij / want: er zijn (deze week) wel ergere, belangrijkere, verdrietigere gebeurtenissen.
Oom Andre is niet meer. Oom Andre was (wel) een op z'n minst opvallend figuur. Beetje tegendraads. Artistiek. Toch is hij er vrij stilletjes tussenuit gepiept.
Ik was dan ook aangenaam verrast om vanmorgen een heel heus artikel over hem in de krant aan te treffen.
(Groter en belangrijker dan dat over de mus.)

Ere wie ere toekomt.

(op de voorpagina:)