Elk nadeel heb z'n voordeel

Ik had min of meer beloofd om hier met regelmaat tot tranen bewegende muziek te droppen. De eerste keer dat ik dat deed

– muziek droppen – was op 19 november, de tweede keer – nu – op 19 januari. De regelmaat zit er dus in; dat kan me niet (meer) verweten worden.
Ten aanzien van de factor ‘tot tranen bewegend’ was ik wat voorbarig dan wel tunnelvisiehanterend: het lieke wat ik zometeen ga neerzetten, heeft me namelijk nog nooit tot tranen geroerd. Daar is het gewoon het lieke niet naar. Maar het is wel een HEEL lekker nummer. (Klik op de link onder het kopje 'Van welk een schoonheid' in de rechterkolom.)

Het stamt uit ongeveer 1984 (zo vertelde de Popencyclopedie mij net), en da’s ongeveer de tijd waarin ik me volop “bezig begon te houden” met muziek, aanvankelijk nog met vooral het mainstream-/ top40gebeuren. Dit nummer zou ik niet ‘mainstream’ willen noemen, en het is (dan ook) nooit echt een hit geweest, volgens mij. Voor zover ik me kan herinneren, is het me destijds in ieder geval min of meer ontgaan. Toch heb ik het blijkbaar, zonder me daarvan bewust te zijn, ergens, als een X-file ofzo, opgeslagen, en is het daar jarenlang latent aanwezig geweest. Want toen ik eenmaal met mijn computertje zomaar muziek kon binnenhalen, zonder naar de winkel te hoeven of m’n BASF-cassettebandje met de record-knop en pauzeknop ingedrukt, standby te hebben, was dit een van de eerste, zo niet het allereerste nummer dat ik moèst hebben. Het vinden en downloaden ervan kostte destijds veel geduld, weet ik nog, en het voelde dan ook als het vinden van een schat, denk ik, toen ik ‘m eenmaal binnenhad, op een verzamelCD’tje had gezet en eindeloos kon afspelen. Je Ik moet wel in een niet precies te omschrijven stemming zijn om het (lekker hard) te draaien en er zo van te genieten, maar dat is er een die ik toch wel vaak heb, geloof ik.
Ook in de auto doettie het goed trouwens:

The pros and cons of hitchhiking van Roger Waters

An angel on a Harley pulls across to greet a fellow rolling stone
Puts his bike up on it’s stand, leans back

and then extends a scarred and greasy hand
He said:
How ya doin bro?
Where ya been?
Where ya goin'?
Then he takes your hand in some strange Californian handshake

and breaks the bone
"Have a nice day, hehe"

A housewife from Encino

whose husband's on the golf course with his book of rules
Breaks and makes a 'U' and idles back

to take a second look at you
You flex your rod
Fish takes the hook
Sweet vodka and tobacco in her breath
Another number in your little black book

These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
Oh babe, I must be dreaming

I'm standing on the leading edge

the Eastern seaboard spread before my eyes
Jump, says Yoko Ono
I'm too scared and too good looking, I cried
Go on, she says, why don't you give it a try?
Why prolong the agony? All men must die

Do you remember Dick Tracy?
Do you remember Shane?
"And mother wants you"
Could you see him selling tickets
Where the buzzard circles over
"Shane"
The body on the plain
Did you understand the music Yoko or was it all in vain?
"Shane..."
The bitch said something mystical
So I stepped back on the kerb again

These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
Oh babe, I must be dreaming again
These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking

p.s.
Ik moest dit nummer net opnieuw downloaden (kreeg ‘m vanaf het verzamelCD’tje niet geconverteerd naar mp3), en bij LimeWire zit, net als bij veel uitwisselingsprogramma’s, een ‘chat’-functie. Iemand begon zomaar met mij te chatten, terwijl Roger Waters binnenliep, en vroeg hoe ik heet, hoe oud ik ben en wat ik aan het doen was. Beleefd als ik altijd ben, beantwoordde ik de nieuwsgierige vragen van Jasper, want zo heette ie. Toen vertelde hij zomaar dat hij ‘plaatjes van vrouwen’ aan het downloaden was, en hij vroeg of ik misschien ook ‘plaatjes van vrouwen’ had. Ik wilde bijna zeggen dat ik een ‘plaatje van een vrouw’ bèn, maar dat vond ik toch wat te overmoedig. Toen vroeg hij zomaar of ik naaktfoto’s van hèm wilde. Raar, hè? En toen zei ik: “Nee, asjeblief niet zeg, getverdegatver”. En toen was Jasper ineens zomaar weg. Raar, hè?