Claudy etymologieert wat

bedbriefje zn. ‘intercollegiale, schriftelijke boodschap, wens, mededeling, enz. gecommuniceerd via het voor een collega gedekte bed’
categorie: geleed woord, leenwoord
geolinguïstische herkomst: Nieuwnieuwlands ‘intercollegiale, schriftelijke boodschap, wens, mededeling, enz. gecommuniceerd via het voor een collega gedekte bed’ [2001 – I. Herrewijn – te G.], overgenomen uit het Oudeekhools [19?? – bedenker onbekend – te H.]
explicatie: Voor het eerst waargenomen omstreeks 1997 op Woonvoorziening Eekhool te H., een “GVT” (Onl.) van Stichting Amarant (vml. Mgr. Zwijsenstichting). Later overgenomen op Woonvoorziening Nieuwland te G., eveneens een “GVT” (Onl.) van Stichting Amarant (vml. Mgr. Zwijsenstichting).
In dit soort 'Woonvoorzieningen voor mensen met een verstandelijke handicap' worden door de begeleiders zgn. slaapdiensten gedraaid, die doorgaans beginnen om 16.00u en eindigen de volgende dag rond 9.30u. Van ± 0.00u tot ± 6.00u kan de dienstdoende medewerker in principe slapen, maar is te allen tijde (door bewoners) voor calamiteiten oproepbaar.
(op WV Nieuwland:) Aanvankelijk werd het bed voor de slaapdienstdraaiende medewerker gedekt door bewoonster(s). Later dekte de slaapdienstdraaiende medewerker zelf zijn/haar eigen bed in de loop van de slaapdienst.
Vanaf ongeveer 2001 maken collega’s die ‘uit de slaapdienst komen’ ‘s ochtends het bed voor de collega die die dag ‘de slaapdienst ingaat’ gereed. (Het betreft hier immers de softe een sociale sector.) Collega I.H., die tussendoor enige tijd op WV Eekhool werkzaam was geweest, nam dit fenomeen van daaruit mee, en introduceerde en implementeerde het op WV Nieuwland. Gelijktijdig vond (dankzij haar) de introductie plaats van het bedbriefje: een schriftelijke boodschap, wens of mededeling voor de volgende slaapdienstdraaiende collega, die met plakband op het (gedekte) hoofdkussen werd geplakt. Later – in tijden van plakbandschaarste – werden de bedbriefjes in het samen met badhandoek klaargelegde washandje gestopt, en dat is heden ten dage nog steeds zo, hoewel de plakbandmethode ook weer opduikt.
De bedbriefjes zijn doorgaans (geschreven op) zgn. memoblokblaadjes: witte papiertjes met een afmeting van ongeveer 8x8cm; bedbriefjes op A4-formaat worden echter ook met een zekere regelmaat waargenomen en heten dan bedbrieven.
Er is een duidelijke voorkeur voor (uitgebreide) boodschappen met een (actueel) persoonlijk tintje, en/of betrekking hebbend op de (Nieuwlandse) actualiteit, en voor RELONs. Briefjes met slechts ‘Welterusten’ of ‘Slaap lekker’ komen echter ook voor.

RELON zn. ‘eigen tekst op bestaande melodie, vaak bedoeld als raadseltje ter (lering ende) vermaak’, ook: verbijzondering van bedbriefje
categorie: neologisme, prograniem
geolinguïstische herkomst: CaClas [19?? – C.C. – te T.], wordt uitgesproken met een ‘Franse tongval’

explicatie: Duo CC houdt van liedjes, en maakt en zingt die graag zelf - al dan niet aangevuld met anderen als AG, N., T., R. - bij elke gelegenheid die zich daar ook maar enigszins voor leent. Tijdens een van hun liedjesavonden in 'Studio Cuisine' of 'Studio Salle de Bains' (al dan niet ter voorbereiding van een specifieke gelegenheid) ontstond op een of andere manier het fenomeen en/of het woord RELON, een afkorting dan wel samentrekking van ‘Raad Een Lied Of Niet’, hetgeen ooit een in sommige subculturen populair radioprogramma was.
Hoewel (dus) niet ontstaan als bedbriefje, ontleent de RELON zijn uiteindelijke bestaansrecht daar wel aan; hoewel niet ieder zich van de RELONstijl bedient, is de RELON de populairste onder de bedbriefjes, ondanks dat hij de collega soms slapeloze nachten bezorgt.
In principe kan men met de RELON (inhoudelijk) alle kanten op, maar een persoonlijke en/of actuele inhoud geniet de voorkeur. Daarnaast geldt de ongeschreven regel: hoe dikker ‘het’ er bovenop ligt, hoe beter.

bedbriefjes, waaronder veel RELONs,

gevonden bij C.'s Nieuwlandbed [200? - heden]

Ik wil maar zeggen, wie wat bewaart...
... die heeft een heel leuke verzameling leuke briefjes.